2015 14 Inistioge - Graiguenamanagh
Woensdag 29 juli Etappe 24
Het is een strak blauwe hemel als we op staan. Nu kan dat in Ierland echter heel snel veranderen (en weer terug). Het lijkt er in ieder geval niet op dat het zo’n regendag wordt als afgelopen zondag, dus dat is meegenomen. Na het ontbijt vertrekken we direct. Vandaag is namelijk de vrije dag voor Richard en Annette en aangezien wij vannacht de enige gasten waren, hangt het begin van hun uitje met hun kinderen af van ons vertrek.
De rustdag heeft ons goed gedaan en zonder stramme spieren klimmen we non-stop in 2 uur 8 kilometer richting Brandon Hill. Eerst gaat het nog over smalle verharde weggetjes met weilanden, daarna worden het stenige wegen met oude muren erlangs. We hebben allebei het idee dat hier wel eens standing stones kunnen staan, maar zien er geen en op de kaart staat er ook geen aangegeven.
Tenslotte komen we op de bekende boswegen die hier flink slingerend langs Brandon Hill lopen. Na een soeppauze raken we de heidevelden net een beetje aan. Er lopen grijsgauwe schapen en die hebben we nog nergens anders gezien. Het mysterie is snel opgelost als ik met mijn hand langs zwartgeblakerde bremstruiken wrijf: een en al roet.
We zouden eventueel met een extra lus over de top kunnen lopen, maar doen dat niet omdat dat toch aardig wat kilometers extra zijn. Dus na de lunch dalen we rechtstreeks af naar Graiguenamanagh, wat al zwaar genoeg is. Ook op dit stuk krijgen we prachtig uitzicht over de behoorlijk lange bergketen van de Blackstair Mountains met Mount Leinster duidelijk herkenbaar met zijn zendmasten. Overmorgen zullen we daar langs komen.
Nu eerst nog een pauze in dit plaatsje met onuitspreekbare naam. Het centrum is een smalle slingerende weg die bij de kade en brug uit komt, waar aardig wat boten liggen. Jammer genoeg liggen ook hier diverse panden leeg en zelfs te verkrotten. Wij laten ons goede humeur daar niet door beïnvloeden en drinken een pot of tea in een groter restaurant en doen bij SuperValue wat inkopen. Daarna is het zowaar Chinezen! Afgelopen voorjaar was de take-away Chinees ons al prima bevallen, en dat is nu ook het geval. Best veel verse groenten, garnalen, nasi en noedels voor nog geen € 30,-.
Met de buik vol lopen we langs de Barrow River stroomopwaarts op zoek naar een kampeerplek. Een rivier is het eigenlijk niet meer, want door de stuwen en sluizen om de 2-3 kilometer is het eigenlijk een kanaal geworden. Het is wel mooi met weilanden en boshellingen erlangs. Na een half uurtje hebben we een redelijke plek, waarbij we het hele towpath vrij laten als de tent op staat. Er komt namelijk nog best veel volk langs op zo’n avond. Terwijl wij wat rode wijn drinken, passeert een visser in motorbootje, een jogger, een roeier, twee vrouwen, een mountainbiker, maar ook een Iers rugzak koppel (Maurice en zijn Ethiopische vrouw), die coast-to-coast lopen. Altijd leuk weer om zo’n wandelaars te ontmoeten, hoewel wij toch een ander soort lange afstandswandelaars zijn. Wij wandelen veel meer op ons gemak en willen meer zien, waar het hun toch meer om het lopen gaat (35 km. per dag!).
Als het schemert gaan we slapen en dan blijkt dat we toch niet zo vlak liggen. Er komt ook in de schemer nog steeds volk langs. Buiten de harde koude wind is het dan ook de hele dag prima en droog weer geweest.