2017 23 Havant - Portsmouth
Zaterdag 12 augustus Etappe 77
Om acht uur kunnen we ontbijten en dan zijn we er ook. Het Bear Hotel laat zich van zijn goede kant zien, want de ontbijtruimte is netjes, groot, er zijn meer gasten – geen drinkvolk – en het ontbijt is uitgebreid: nog eenmaal een full vegetarian breakfast met alles erop en eraan. Ook Havant zelf wil zich revancheren: er is een markt en met – alweer – de zon erbij is het centrum wel aangenaam. Nadat we ons door wat industrie hebben geworsteld komen we bij de zee. Nou ja: één van de grote inhammen hierin het zuiden die bij eb grotendeels droog liggen.
We volgen vandaag de Solent Way. Die loopt hier langs de zuidkust waar de Isle of Wight aan de overkant ligt: deze zeestraat heet de Solent. De route is ronduit slecht aangegeven, we zien nog net drie oude tekens. Het is niet erg, want we hoeven alleen maar de kust te volgen tot het centrum van Portsmouth. Vooral het gedeelte langs de Farlington Marshes is mooi: dat is een flink omdijkt schiereiland met moerassig grasland met koeien. Links van ons is het eb en ligt een grote zand/slipvlakte met wat stroompjes en vogels. Het is prettig wandelen hier, alleen wat joggers en wandelaars. Terug aan het vasteland zetten we koffie op een iets rustiger plekje, want de autoweg draait hier de stad in en maakt veel kabaal.
Tegen de tijd dat we denken dat de rest vandaag ook wel zo luidruchtig en saai zal blijven, komen de meevallers. Eerst kunnen we een kilometer afsnijden door een baaitje. Vervolgens komen we op de zuid-boulevard van Portsmouth en dat is ronduit gezellig met veel ruimte voor wandelaars en fietsers, aardig wat mensen én de open zee met uitzicht op de heuvelige Isle of Wight. We halen een latte en een smoothie bij een strandtent en genieten.
Het is echter nog niet over: een kleine drukke pier volgt, een fort (Southern Castle) en dan komt het: er is een vliegerfestival met wel honderd grotere en kleinere vliegers in de lucht en duizenden toeschouwers. We lopen er dwars doorheen en proberen de grote vliegers zo goed mogelijk te fotograferen: vis, rog, Aladin, octopus, haai, krab. Enorm leuk. En nog hebben we niet alles gehad: van het oude Portsmouth staan nog wat fortjes en stadmuren overeind en kunnen we over voetgangerspaden naar de Spinnaker Tower: de 170 meter hoge naaldtoren die het symbool van Portsmouth is en aan de rand van het outletcenter ligt. We drinken wat op een van de drukke en dure terrassen en beheersen ons om geen tortilla-schotel o.i.d. te bestellen. Het is volop vakantie hier!
Tegen vier uur bellen we Charshy van onze AIRBNB eens en ze is thuis. Het is een stukje landinwaarts, wat de goede richting is voor de ferry morgen, plus dit is aanzienlijk goedkoper dan de heel dure hotels bij het water. We droppen er onze rugzakken en gaan al snel terug naar de kades van het outletcenter waar we eerst bij een Italiaanse keten wat prosecco/wijn drinken, olijven eten en wat spelletjes doen, en vervolgens bij een Mexicaanse keten heerlijk eten en onze ogen uitkijken op Henparties waar zo te zien niemand echt zin in heeft. Terug bij Charshy praten we wat met haar over Havant, de Brexit en wat haar passie is: toneelspelen. Niet echt laat gaan we naar bed want morgen moeten we om zes uur op weg naar de ferry.